17 maart t/m 29 april 2012
Expositie Weefnetwerk-leden
Het Leids Wevershuis opent haar seizoen 2012 met een expositie in stijl. Leden van de landelijke vereniging Weefnetwerk staan hiervoor garant. Zij gaan de uitdaging aan om te experimenteren met nieuwe en ongebruikelijke garens, zoals gemetalliseerd en wateroplosbaar garen, maar ook thermisch, reflecterend en gloeigaren. De weefsters onderzochten de eigenschappen van het garen en de mogelijkheden tot toepassing in plat en ruimtelijk weefwerk.
Door deze nieuwe garens te combineren met traditionele materialen en technieken, ontstaan verrassende en bijzondere werkstukken. Decoratieve kussens, luxe sjaals en tassen, opvallende sieraden, maar ook prachtige platte weefsels en tere, transparante en kleurrijke objecten. Deze expositie laat zien hoe het traditionele weefambacht is geëvolueerd tot een moderne kunstvorm.
Wedstrijd
De landelijke vereniging Weefnetwerk deelde op haar jaarlijkse bijeenkomst in 2010 aan de aanwezigen een klosje ‘onbekend’ garen uit. Het bijbehorende verzoek was met dit garen aan de slag te gaan en een werkstuk te maken voor een wedstrijd met de titel ‘Nieuwe garens gebonden’. De respons was enorm, zowel in aantal als in diversiteit van het werk. Een deskundige jury koos uit de meer dan 100 inzendingen het werk van Marleen Jongen-Dijk en Geke Beenen de Bos als winnaars. Marleen maakte een serie van 7 kussens en verwerkte daarin kunstgras, scoubido-draden en een mix van rubbergaren met reflecterend garen.
Geke Beenen de Bos viel met haar werk ‘Garen aan Banden’ in de prijzen. Zij weefde 2×16 banden van katoen met wit synthetisch garen, verstevigde de banden en naaide ze op elkaar. Van deze geweven banden, die je een ‘nieuw garen’ zou kunnen noemen (het wedstrijdthema), vlocht zij een object dat zowel kan hangen als staan.
Ank Hazelhoff won met haar ‘Schelp’ de publieksprijs. Zij zegt hierover: “Het weefsel is gemaakt in 4 tinten koperdraad gemetalliseerd garen. Het is geweven in een wafelbinding, waardoor een mooie transparantie ontstaat, met aan de randen een linnenbinding. Het oorspronkelijke vierkant is dubbelgevouwen en rondgetrokken, waardoor de schelpvorm ontstond. Het experiment was erop gericht te ontdekken hoe ver je kunt gaan met een koperdraadweefsel om een mooie vorm te krijgen.”
Meer werk van leden van het Weefnetwerk vindt u op » www.weefnetwerk.nl